agosto 2021 / Inéditos

criatura aparece sonora

bajo mi pecho un                  sonido cruje

sacarlo
como una duda el líquido                 z u m ba bajo

            mi pecho dejar            lo         incons i  s t e n t e

para componer
memoria
                            en      la
                                           superficie

 
 
***

 
 
en el borde del tiempo enfrentándo   s e  como
si dos sonidos se tocaran un nudo de cuerpos no
divide

            también a ese borde se acercan mudos          su luz alcanza lenta espera sin

            voz
                    leve

 
 
***

 
 
la memoria el            sonar pero
lo que no ha sido oído no será visto ni      hueco

lo que no ha sido oído no será tocado ni

                                                                          trampa

 
 
***

 
 
y que la sonora la que
toca si te oye arder      para

y que la audible la que
oiga si te toca apaga

                                          su

                                                        fuego

 
 
***

 
 
la memoria de un tacto es       respiro          criatura aparece sonora     un            
                                                                                                                                 r e coveco

 
 
 
* Estos poemas pertenecen al libro sonar (la garúa, 2021)


Autor

Cristina Elena Pardo

/ Caracas, Venezuela, 1993. Investigadora, escritora y poeta hispano-venezolana. Actualmente escribe una tesis doctoral sobre afectos y cultural visual en Latinoamérica en el departamento de Latin American, Iberian and Latino Cultures del Graduate Center de la City University of New York. Como poeta ha publicado Mano que espeja (Balduque, 2018) y sonar (2021). Es editora de Caligrama Press, donde edita la revista Caligrama junto a Juan Francisco Gordo y Joaquín Jesús Sánchez.

agosto 2021